Gledelig gjensyn

For 8 år sidan måtte me reisa frå Juliaca, fordi Peter ikkje tålte å bu i denne høyden når han var liten. Noko av det tristaste med det, var å forlata nokre unge venner me hadde. Dei kom i ei bibelgruppa hos oss, og var begynt å gå på ungdomsmøter. Me ville så gjerne fått brukt meir tid saman med desse unge, som nettopp hadde begynt å høyra Guds Ord.

Det var 3 søsken, to brødre og ei syster. Jenta, som heiter Juana, har fortsatt å gå i kyrkja, og er medlem i ei av kyrkjene her. Dei to brødrene går ikkje i kyrkja. Men i dag fekk Juana med seg minstebroren, Alex. Det var så kjekt å sjå.

Me spurte om dei ville koma å besøka oss, og det ville dei. Så i ettermiddag kom alle 3 heim til oss, Juana, Alex og broren Marcos, han hadde og med seg samboaren Gladys. Det var så koselig å treffa dei igjen, å høyra korleis dei hadde det.

Me spurte Alex om han ikkje hadde lyst å ta eit kurs på bibelskulen nå i februar. Han har ferie frå lærarskulen då. Det syntes han høyrdes spennande ut. Be om at han kan få til det.

Så spurte me dei alle om me ikkje skulle fortsetta bibelgruppa, som vart avslutta så brått når me måtte reisa frå Juliaca. Det var dei og positive til, viss me fann ei tid som passa i forhold til deira jobb og studier. Me skal verkeleg prøva å finna ei tid som kan passa.

Dette var ein kjekk dag!


Frå toppen Alex, Juana og Marcos